Komandi sunnudag, 25. apríl er aftur heimadystur í Betri-deildini hjá monnum. Tá kemur toppliðið KÍ á vitjan í Fløtugerði.

Til hendan dystin fara ÍF-leikararnir at leika í serligum heiðursblusum, sum eru gjørdar til 75-ára stovningardagin hjá felagnum.

Serligu heiðursblusurnar verða seldar á uppboði í næstum, og tá hava øll viðhaldshaldsfólk og stuðlar felagsins møguleika at ogna sær hana.

Íblásturin til serligu heiðursblusurnar er fingin frá blusunum, sum 79-liðið hevði í tiltikna FM-árinum.

Meira kunning um uppboðssøluna kemur seinni.

Menniskjan livir ikki av breyði eina. Øll tráa vit eftir at gera nakað annað, enn tað sum er okkara dagliga yrki. Vit tráa eftir at koma saman við øðrum og uppliva nakað, ið er øðrvísi – bæði til gaman og álvara. Eitt av hesum vali er ítróttin.

Ítróttin mennist
Ítróttin hevur ment seg ótrúliga nógv í Føroyum tey seinastu árini, og okkara partur í Fuglafirði hevur ikki ligið eftir.
Rættiliga tíðliga fóru fuglfirðingar oman á Sand at sparka bólt. Sandurin var so nógvar ferðir størri, enn hann er í dag. Tað var einki óvanligt, tá ið fjøra var, at spælt varð oman og niðan..

Sandurin minkar
So komu árini, tá ið húsabyggingin tók dik á seg og stoypast skuldi at farið varð oman á Sand eftir sandi, og tað gingu ikki so mong ár, so varð Sandurin ov lítil at spæla á.
Seinni varð farið norður á kaiina at spæla, og tað riggaði rímuliga væl, men ávísir trupulleikar vóru, m.a. tá ið bólturin endaði á sjónum, og farast skuldi við báti eftir bóltinum.
Vinnulívið mentist í bygdini, og tá ið meginparturin av kaiini skuldi brúkast av tí, so mátti fótbólturin víkja, tí kaiøkið var ætlað vinnulívinum.

Nógvar eldsálir.
Nógvar eldsálir savnaðust fyri at umrøða, hvat nú skuldi gerast. Allar vóru tær samdar um, at nýggjur fótbóltsvøllur skuldi gerast, men hvar hann skuldi vera, vóru ikki øll á einum máli um.
Í 1939 vóru tað røddir, ið mæltu til at gera vøllin Vesturi í Dal, har var slætt og vakurt, og ein vøllur á slíkum slættlendi gjørdist munandi bíligari, enn at byggja hann í bygdini, ið onnur hildu vera tann betra loysnin.
Tíbetur varð ætlanin um at byggja Vesturi í Dal slept, og semja varð um, at hann skuldi gerast á Skarðsáryggi. Tá ið eg sigi tíbetur, so er tað tí, at dalurin er so avbera vakur, fríðkaður við Gjógvará og einum ríkum fuglalívi, og nógv eru tey, ið njóta hesa stórbæru náttúru.

Hvussu skuldi arbeiðið fíggjast ?
Farið varð undir at savna pening, og tað gekst rættiliga væl, fuglfirðingar stuðlaðu ætlanini væl.
Dánial J. Eliasen, Pól Andreas Vørðhamar og Georg Jacobsen, ið høvdu sitið í fyrstu nevnd ÍF´s, vóru millum dyggu stuðlarnar.
Í dag er skriv til skjals, sum er undirskrivað av Ismari Joensen og Sigurdi Petersen, vanliga nevndur Sigurd lærarin, har søkt verður um stuðul frá kommununi at gera fótbóltsvøll.
Hóast kommunan ikki hevði so nógv at taka av, so varð umsóknin gingin á møti.

So verður byrjað.
Í 1940 fóru menn til verka við Lutherius Joensen á odda. Amboðini vóru so sum so, spakar, eyrrakarar. krákunev. jarnbrot, trillubørur og ein stórur lyftikrani.
Í 1946 kom Hjalgrím Janusarson, ættaðu úr Húsavík til Fuglafjarðar at hjálpa til við hesi stóru verkætlan. Hann hevði fingið sær útbúgving í Danmark, og bleiv ein dyggur stuðul í arbeiðnum.

Eitt ótrúligt arbeiði
Mangan tá ið eg gangi á Traðarvegnum og síggi grótlaðingina hjá teimum gomlu, sum nú allir eru farnir hiðani, so gerist eg bara meira og meira ovfarin og spyrjandi, hvussu hesir menn hava megnað eina so stóra uppgávu við teimum amboðum, ið tá vóru til taks.
Hvør steinur varð høgdur til, so laðingin gjørdist vøkur – og tað bleiv hon, ja eftir mínum tykki eitt satt prýði í bygdini.
Hugsið tykkum til, hvussu tað hevði sæð út, um betong varð nýtt ístaðin ?

Arbeiðið liðugt í 1956
Byggingin, sum byrjaði í 1940 bleiv liðug í 1956 – við øðrum orðum, tað tók 16 ár at gera vøllin lidnan. Fyrsta sparkið á nýggja vøllinum gjørdi Lutherus, tá vøllurin varð alment tikin í nýtslu.

Nógv er gjørt
Nógv er gjørt síðani fyri at betra um ítróttarumstøðurnar.
Í 1979 vaks kommunan vøllin og í 1987 varð graslíki lagt á.
Í sekstiárunum varð ítróttarhús bygt við vøllin
Mikkjal Jacobseb hjá Sáru og Edvard við Gjógvará teknaði húsið, ið var bæði snøgt og tíðarhóskandi.
Húsið varð eisini nýtt av skúlanum í mong ár, so tað hevur tænt fyri sítt breyð, men megnaði ikki meira , tí ellin var farin at síggjast á húsinum. Avrátt var, at taka húsið niður og byggja nýtt ístaðin,

Nýtt hús verður bygt.
Nýggja ítróttarhúsið gjørdist veruleiki, nú felagið er 75 ára gamalt – ikki hissini føðingardagsgáva.
Húsið er vakurt og væl innrættað og fellur væl inn í landslagið,
eitt byggilistarligt avrik.
Byggifrøðingarnir Henning Olsen frá Gøtugjógv og Klæmint Olsen úr Norðragøtu hava teknað húsið.
Staðið fyri arbeiðnum hevur Heildarverk, ið Torfinn Nón og Jan Mohr eiga. Felagið er kent fyri sín dugnaskap.
Jú, sannilika er nógv gjørt fyri okkara børn,umgdóm og eldri, tí nógvir nýggir møguleikar eru skaptir við hesi íløgu.

Fyrsta nevndin skipað
Sambært “Brot úr Fuglafjarðar søgu”, var fyrsta nevndin hjá ÍF skipað í 1946 við Herluf Berthelsen sum formanni, og hinir limirnir vóru Pól Jacob Hansen, Obert Eliasen, Sofus Eliasen og Martin Johannesen.
Men vit skulu eisini hava í huga, sum longu nevnt, at nevnd hevur verið undan hesi.

Út um eingjargarðar.
Vøllurin hevur verið nógv nýttur. Ta ljósu tíðina av árinum eru børn og ungdómur á vøllinum, so at siga alt samdøgrið.
Vit spældu móti grannaliðunum, og EB -liðið minnist eg eina best, og tað gjørdist eitt serligt vinalag millum bygdirnar Eiði og Fuglafjørð.
Í 6o – unum sluppu vit út um eingajargarðar at spæla, ja heilt til Íslands. Tríggjar ferðir vitjaðu vit Selfoss og spældu aðrastaðir eisini, og vit stóðu einki aftanfyri íslendingar.
Selfoss vitjaðu okkum eisini tríggjar ferðir, og vinalagið millum hesar bygdir/býir var avbera gott.
Tað sum eg minnist serliga væl, var tannn góði stemningurin,ið var í ferðalagnum.

Fóru og komu við Ólav Halga.
Ta einu ferðina sluppu vit yvir til Íslands og heimaftur við Ólav Halga. Heimferðina minnist eg allarbest. Veðrið var av tí allarbesta, sólin skein og part av degnum lógu vit og sólaðu okkum á dekkinum og tað saman við fuglafjarðar skemti kundi ikki verða betri.
Jákup Oluf á Lakjuni var skipari og Tórfríður Abrahamsen var stýrimaður. Motorpassarar vóru Pól Jóhan Midjord og Sivard Midjord,vanliga nevndur Sivard á Høvdanum. Vit vóru í góðum hondum, og manningin øll var bæði fryntlig og fyrikomandi í allar mátar.

Formaður felagsins Hjalmar í Tøðuni.
Hjalmar í Tøðuni var við á ferðini. Hann dugdi íslendskt, tí hann hevði arbeitt í Íslandi. Kann ikki lata vera við at draga henda mannin fram, tí hann var ein eldsál, ið brúkti alla sína frítíð til ítróttin, serliga fótbólt og fekk nógv av skafti og góð úrslit.
Kona hansara Helma, var honum ein dyggur stuðul.

Ítróttarhøllin á Kambsdali.
Í 1982 varð ítróttarhøllin bygd á Kambsdali.
Aftur her vóru tað eldsálir, ið komu við hugskotinum um at samstarvs við grannakommunurnar og loysa uppgávuna í felag.
Peningur varð savnaður inn við ymiskum tiltøkum, ið gjørdi sítt til, at kommunurnar tóku undir við ætlanini.
So varð farið í gongd.Høllin varð tikin í nýtslu í 1983.Nýggir møguleikar vórðu skaptir fyri øðrum ítróttargreinum – og møguleikarnir vórðu nýttir til fulnar.
Flogbólturin varð nú fluttur úr fimleikahøllini út í stóru høllina á Kambsdali. Í dag ligga vit á ovastu rók í Flogbólti. Innandura fótbóltur verður spældur har,og umstøðurnar eru so nógvar ferðir betri enn framanundan.

Nógv góð úrslit.
Fuglfirðingar hava fingið nógv góð úrslit í fleiri ítróttargreinum.
Vit fóru upp í bestu deildina í fótbólti í 1971. Vit vistu tá, at tað fór at ganga ein tíð, áðrenn vit kundu teljast millum tey sterkast liðini, men vit vistu, at teir sum fóru at manna liðið seinni, fóru at gera vart við seg.
Av teimum, iå mannaðu 1971 liðið eru tríggir farnir hiðani: Birgir Thomsen, Hans Cederius Joensen og Sam Jacobsen – allir fyrimyndarligir ítróttarmenn.

Í 1975 bleiv bleiv unglingadeildin í fótbólti føroyameistarar og í 1979 blivu vit føroyameistarar í bestu deildini.

Ì mong ár spældu kvinnurnar hondbólt. Fyrstu tíðina norðuri á kaiini.

Í 1962 og 63 vóru kvinnurnar í 2. deild føroyameistarar.
Mannfólkahondbóltur var eisini, og eisini har gekk væl.
Eldsálin Petur Sigurd Rasmussen gekk á odda.
Kvinnufótbóltur var eisini, og eisini tað megnaðu vit og fingu góð úrslit.

Hvør kennir ikki navnið Erla Kongsdóttir ?
Tað er ikki hon sum siglir millim Havnina og Nólsoynna, men Erla Kongsdóttir, ið er mannað við fuglafjarðar kvinnum, ið vinna so at siga allar róðrar
Í 1967 og 68 vann okkara 10-mannafar Fuglfirðingur føroyameistaraskapin

Tað allarbesta.
Sanniliga hava vit fingið góðar karmar at arbeiða undir, og tað fegnast vit øll um. Men tað sum gleðir meg allarmest er, at vit í dag hava eitt so virkið felag, sum m.a. leggur alstóran dent á barna – og ungdómsarbeiðið og har øll sleppa at taka lut og gleðast saman.
Kendur rithøvundur skrivaði soleiðis: Framburður – hvat er tað ?
At vit kunne koyra skjótari á vegunum ?
Nei, framburður er neyðuga hvíld fyri likamið og neyðuga ró fyri sálina.
ÍF Hevur alt tað eg minnist lagt dent á trivnað – vid øðrum orðum skapt framburð í heimbygdini. Tøkk eiga tit fyri tað og hjartaliga til lukku !
Við serbarnar Philip og Urozvil eg bera hesa heilsan: Dobro dosli u Fuglafjørð.

Signar á Brúnni

• FSF hevur skipað fyri fleiri dómaraskeiðum. Skeiðini vóru “FSF dómarin” ið er eitt grundskeið. Síðani kann ein taka eitt C-dómaraskeið, krav fyri at taka hettar skeiðið, er at man hevur “FSF dómarin” B-dómaraskeið bleiv eisini hildi, krav fyri at taka hettar skeiðið er, at man hevur C-dómaraskeið.

Vit eru glað fyri, at vit kundu senda 5 fólk á skeið og teir ið fingu prógv vóru:

Luttakarar á skeiðnum “FSF Dómarin”

Sverri Ellingsgaard

Rógvi á Lakjuni

Jóhan Eliasen

Høgni Madsen

Luttakararnir á B-skeiðinum

Gunnar Christiansen

Jonn Sólheim Thomsen

Felagið hevur seinastu tíðina arbeitt við at seta langtíðarmál fyri felagið, so ungdómsdeildin, kvinnudeildin og mannfólkadeildin koma í eina fasta legu, har felagið fær ein reyðan tráð at arbeiða eftir og fær sett sær langtíðarmál. Høvuðsvenjarin hjá Betri Monnum er ein sera týdningarmikil partur av hesum arbeiðnum, so alt felagið er ein sterk eind, sum arbeiðir saman um felags mál. 37-ára gamli lokali høvuðsvenjarin, Ólavur Larsen, hevur verið venjari í ymsum aldursbólkum og hjá báðum kynum í ÍF næstan óavbrotið síðani 2002, so hann kennir væl felagið og hevur upparbeitt sær nógvar royndir sum venjari seinastu 20 árini, hóast sín unga aldur. Í 2018 fór hann í undir UEFA A-venjaraútbúgvingina og í desember 2020 var útbúgvingin lokin. Nevndin hevur havt ein góðan dialog við Ólav og eru væl nøgd við tað arbeiði, ið er lagt fyri dagin. Tískil var tað ikki eitt torført val hjá nevndini at longja um samstarvið, og tí skal hervið kunngerast, at nýggjur fulltíðar sáttmáli er undirskrivaður við høvuðsvenjaran, Ólav Larsen, sum er galdandi fyri kappingarárini 2021 og 2022. Ólavur kemur eisini at røkja aðrar uppgávur í felagnum aftrat uppgávuni sum høvuðsvenjari. Eftir at sáttmálin var undirskrivaður í dag, segði Ólavur í stuttari viðmerking, at hann var væl nøgdur við samstarvið og vónaði at kunna halda áfram við at flyta felagið rættan vegin fram, í tøttum samstarvið við nevnd, venjarar, hjálparfólk og trúgvu ÍF fjeppararnar. Eisini segði hann, at avgerðin at forleingja var løtt at taka, tí samansetingin av sterka toyminum rundanum besta liðið er sera gott og jaligi hugburðurin í hópinum ger, at tað er stuttligt og spennandi at fara til arbeiðis hvønn tann einasta dag.

Vit gleðast um avtaluna og ynskja Ólavi bestu eydnu í starvinum.