Ítróttar­húsið - partur 1/2

Í sambandi við hetta søgu­brotið er helst vert at nevna, at “1964 skúlin” ikki er bygdur, og at ÍF enn minni hevur atgongd til nakað skiftingar­rúm, fimleika­høll ella svimji­hyl.

Hóskandi ítrótta­hús og fimleikur í Sjónleikar­húsinum

Ein nývald nevnd hevur sín fyrsta fund mikudagin 3. februar 1960. Á skránni er eitt nú skipan av nevnd. Petur Sigurð Rasmussen verður formaður, Jóhan Ellendersen vara­formaður og Arnold Abrahamsen kassa­meistari. Hini í nevndini eru Poul Jacob Hansen og Judith Róin.
Í gerða­bókini stendur sum punkt 6 á skránni: “Samtykt varð, at kanna møguleikar fyri einum hóskandi ítrótta­húsi.”
Hetta er ikki fyrstu ferð, at ítrótta­hús verður nevnt í gerða­bókunum, men hesaferð sær tað út sum, at størri álvari liggur aftanfyri orðini.

Um “hóskandi ítrótta­hús” sam­svarar við áhugan hjá felagnum at keypa “Dansi­stovuna” saman við Fugla­fjarðar Sjónleikar­felag, skal verða ósagt. Í hvussu er sær tað út til, at meiri­lutin í nevndini var hugaður fyri eini slíkari loysn. Og á fundi 12. september sama ár varð málið lagt fram fyri limirnar. Sum skilst á frágreiðingini frá fundinum vóru limirnir ymiskir á máli. Tey, sum vóru ímóti “hildu tað vera eina hættisliga gerð at keypa dansi­stovuna, sum bæði skuldi hava “horn og hala”, sum tað varð sagt”.
Atkvøtt varð um málið. 18 søgdu nei og 17 søgdu ja.

Tó, felagið leigar kortini Sjónleikar­húsið nakrar tímar hvørja viku hendan veturin til at hava fimleik í. Petur Sigurð Rasmussen tekur sær av tveimum liðum við monnunum og Jóhanna Davidsen (seinni Berhelsen) somuleiðis við tveimum liðum av kvinnunum.

Hondbólturin blómaði

Haldi, at vit kunnu siga, at hetta er tíðin – seinast í 50-­unum og fyrra helvt av 60-­unum – tá hond­bólturin blómaði í bygdini. Bæði kvinnur og menn luttaka í lands­kappingini, sum ÍSF skipar fyri, og tey, sum mynda nevndina hesi árini, hava ivaleyst havt størri áhuga fyri hond­bóltinum enn fyri fót­bóltinum.

Í frá­greiðingini frá aðal­fundinum 27. februar 1962 stendur: “Herluf Berthelsen bar upp á mál um ítrótta­høll, og varð nógv tosað um hetta mál.”

Men í frá­greiðingini frá eyka­aðalfundinum 18. mars 1963 stendur sum pkt 5: “Hús við leik­vøllin. Samtykt verður at leggja fram skitsu­projekt um bygging av húsi við vøllin til aðal­fundin.”

Aðal­fundurin er 18. apríl 1963. Har er so málið um “Hús á vøllinum” aftur á skrá. Petur Andreassen, byggi­frøðingur, hevði gjørt eitt upp­skot til felags­hús. Aðal­fundurin við­tók, at farast skal í holt við húsið, tó við ymiskum broytingum.
Men á sama aðal­fundi “kom onkur fram við upp­skoti um byggjan av ítrótta­høll”. Tað letur tó til, at nevndin ikki trýr, at hetta kann lata seg gera og vísir á, at júst hetta málið varð tikið upp við sóknar­stýrið í apríl 1959, men at kommunan ongantíð lat frætta frá sær hesum við­víkjandi.

Ítrótta­høll ella ítrótta­hús

Nakrar dagar seinni, 29. apríl 1963, er nevndar­fundur. Á skránni er eitt nú “Ítrótta­húsið”. Í fundar­frágreiðingini stendur: “Viðvíkjandi ítrótta­húsinum varð við­tikið at steðga, til nevndin hevði kannað møguleikan fyri at “finansiera” ítrótta­høllina, sum ætlast at kosta umleið 500.000 kr.”

Á nevndar­fundinum 14. februar 1964 er “Ítrótta­høllin” aftur á skránni. Sagt verður: “Viðvíkjandi ítrótta­høllini varð við­tikið at fáa fund saman við kommunu­stýrinum og biðja um at fáa studning at gera ítrótta­høllina.”

Mynd 1: Uppskotið til eina ítróttarhøll, sum JP Gregoriussen teknaði í 1963.
Møgulig stað­seting var frá vøllinum og vestur móti húsunum hjá Evald Johannesen.

Aðal­fundur er 18. mars 1964. Og aftur nú er “Ítrótta­høllin” á skránni. Í fundar­frágreiðingini stendur: ”Herluf Berhelsen greiddi frá hvussu­leiðis kundi arbeiðast fyri Ítrótta­høllini, og varð samtykt at søkja lands­stýrið og statin um stuðul.”

Árs­aðalfundur var 19. februar 1965. Har varð samtykt “at keypa bø­stykkið, sum liggur oman-­vestan fyri leik­vøllin, frá Fritleif Joensen fyri 2,50 kr/m2.” Stykkið er umleið 1200 m2.

Nýggj nevnd varð vald á aðal­fundinum, og skipaði hon seg á nevndar­fundi dagin eftir.
Á nevndar­fundi 6. mars 1965 var spurningurin “ítrórttar­hús ella ítróttar­høll” reistur.
Í fundar­frágreiðingini stendur: “Nevndin var samd um, at høllin var alt ov dýr at fara undir, og kom tað at ganga ov long tíð, til man kundi bjóða fólki, ið kom higar, eitt hóskandi stað at skifta. Avgjørt var at kalla saman til eyka­aðalfund og lata limirnar avgera hvat í skuldi byggjast.”

Eyka­aðalfundur er so 20. mars 1965, og sambært fundar­bókini eru 47 limir á fundi. Men so stendur ikki meir. Vit fáa tí onki at vita um, hvat limirnir halda um “ítróttar­hús ella ítróttar­høll”.

Avgerð tikin um at byggja ítróttar­hús

Næsta fundar­frágreiðingin, sum er tøk, er frá árs­aðalfundinum 1. mars 1966. Har verður stutt og greitt spurt um felagið skal byggja hús við leik­vøllin, nú felagið átti eitt grund­stykki á umleið 1200 m2.
Atkvøtt varð um málið, og vóru 23 fyri at byggja, tvey søgdu nei og ein atkvøða var blonk.
Nú var so klárt at fara meira ítøkiliga til verka. Í fyrsta umfari sær tað út til, at nevndin heldur, at “speidara­húsið” á Kambsdali, við nøkrum smærri broytingum, er ein hóskandi loysn.

Mikkjal hjá Sáru teknar og byggir

Men 11. mars leggur Mikkjal Jacobsen (Mikkjal hjá Sáru) tekningar av einum ítróttar­húsi fyri nevndina. Breið semja var í nevndini um, at hetta var eitt gott uppskot.
Onkur var kortini ikki so fegin um tekningina og helt, at hetta minti ov nógv um eitt “sjónleikar­hús og ikki eitt ítróttar­hús” við tað, at tað hevði “leik­pall”.

Mynd 2: Tekningin til Ítróttar­húsið, sum Mikkjal Jacobsen, teknaði á vári í 1966.

Her kann verða skoytt uppí, at á fundinum varð upplýst, at kommunan hevði játtað 20% av í mesta lagi 130.000 kr. – Seinni varð eisini søkt um stuðul frá landinum og danska statinum.
Eftir samráðingar aftur og fram fær Mikkjal arbeiðið at byggja húsið. Kostnaðurin, sum varð avtalaður, er nú 160.000 kr.

Tann 18. apríl 1966 byrjar Ingjald Andreassen at grava út fyri Ítróttar­húsinum, og arbeiðið við at byggja Ítróttar­húsið fer so í gongd beinanvegin, útgravingin er liðug.

Havi ikki atgongd til neyvari upplýsingar hesum við­víkjandi, men longu í juli verður húsið reist. Teir, sum vóru við í arbeiðinum hesa fyrstu tíðina, vóru, umframt Mikkjal Jacobsen, Dánjal Petersen, Jákup Frants Róin, Andrew Hansen, Jákup Jacobsen, Súni Petersen, Poul Jacob Breiðaskarð og undir­ritaði.

Mynd 3: Myndin er tikin stutt framman­undan, at húsið varð tikið niður í oktober 2017.

Kommunan tekur yvir

Tíverri vísti tað seg, at byggjaríið rendi seg í nógvar og ymiskar trupulleikar – praktiskar, fíggjarligar og byggi­tekniskar – og húsið bleiv ikki gjørt liðugt sum ætlað í 1966-67. Heldur ikki næstu 15 árini.

Vit kunnu siga, at søgan um Ítróttar­húsið bæði er drúgv og fløkjut. Tá ein tíð er farin tekur Fugla­fjarðar kommuna um endan og yvirtekur húsini. Hon ger onkrar umvælingar og inn­rættaði ovaru hæddina til m.a. skúla­køk. Men skiftingar­rúmini v.m., sum var tann mest umráðandi parturin av húsinum, tá vit hugsa um tey íðkandi, vóru framvegis ikki gjørd.

Men í 1980-81 hendir nakað á hesum frontinum. Meir um hetta í einum seinni søgu­broti.

At enda

Á eyka­aðalfundi í felagnum tann 20. mars 1965 fingu limirnir spurningin “ítrórttar­hús ella ítróttar­høll”.
Sambært fundar­bókini vóru 47 limir á fundi, men tíverri hava vit ikki atgongd til nakra frágreiðing sum vísir, hvat limirnir hildu.
Tó, í 1966 varð farið undir at byggja Ítróttar­húsið. Og við hesum kunnu vit helst eisini stað­festa, at ÍF nú í størri mun var eitt fótbólts­felag enn eitt hondbólts­felag!

Niðanfyri eru nakrar myndir, sum eru tiknar summarið 1966, tá Ítróttar­húsið varð bygt og reist.